Η σημασία της θυσίας στην οικονομία και στον πόλεμο

Στο ελληνικό πολιτικό modus operandi o πρωθυπουργός δεν διοικεί ως ηγέτης ή ως άρχων,αλλά είναι αναγκασμένος να συγκυβερνά μαζί με τα σωματεία τις συντεχνίες και τα ειδικά συμφέροντα.Για αυτόν τον λόγο είναι δύσκολο να πάρει ρηξικέλευθες αποφάσεις που θίγουν μειοψηφίες αλλά είναι θετικές για την κοινωνία.Στην Ελλάδα είναι δύσκολο να υπάρξει μιανοοτροπία και να γίνει κατανοητό οτι είναι προτιμότερο να θυσιασθούν λίγοι για το καλό των πολλών,παρά στην αρχή να μην θυσιασθεί κανένας και στο τέλος τα γεγονότα να αναγκάσουν όλουςνα χάσουν το παιχνίδι.Η τρόικα του ΔΝΤ απαιτεί απολύσεις απο το δημόσιο για να μειωθούν οι δαπάνες,αλλά ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός θέλοντας να κάνει τον φίλο των εργαζομένων,αρνήται να εφαρμόσει την οδηγία του ΔΝΤ.Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο για το κοινωνικό σύνολο με τον ίδιο τρόπο που μια προβληματική επιχείρηση θέλει να απολύσει κάποιους για να επιβιώσει,αλλά επειδή αυτό απαγορευετα,η επιχείρηση κλείνει και μένουν όλοιοι υπάληλοί τους χωρίς δουλεία.Μια νέα νοοτροπία για του εργαζομένους είναι να δέχονται την νεα κατάσταση χωρίς απεργίες και χωρίς να δημιουργούν κοινωνική αναταραχή.