ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΝΤΟΡΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΝΤΟΡΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ «FLASH»
ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ
ΓΙΩΡΓΟ ΚΥΡΤΣΟ & ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟ

ΤΡΙΤΗ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010

Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η πρώην Υπουργός και ανεξάρτητη Βουλευτής η Ντόρα Μπακογιάννη είναι μαζί μας, καλή σας ημέρα κα Μπακογιάννη.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Καλημέρα σας.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Γεια σας.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Καλημέρα και στους ακροατές μας.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να ξεκινήσουμε από το ασφαλιστικό που είναι και το θέμα αιχμής αυτή την ώρα κα Μπακογιάννη;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Βεβαίως.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύετε ότι θα δοκιμαστούν μόνο οι συνοχές των κοινοβουλευτικών ομάδων των δύο μεγάλων κομμάτων, ή δοκιμάζονται κι άλλα πράγματα από τη συζήτηση για το ασφαλιστικό;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Πιστεύω ότι αυτό το οποίο κυρίως δοκιμάζεται είναι ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, η οποία από τη μία μέρα στην άλλη και χωρίς να έχει προϋπάρξει ένας ουσιαστικός διάλογος και κυρίως χωρίς να της έχουν παρουσιαστεί ειλικρινώς τα προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος βρίσκεται αντιμέτωπη με τεράστιες αλλαγές στη ζωή των ανθρώπων, κυρίως στις γυναίκες των οποίων από τη μία μέρα στην άλλη αλλάζει η ζωή τους ριζικά, χωρίς να έχει υπάρξει τουλάχιστον η βούληση να κουβεντιάσουμε ένα νέο ασφαλιστικό που είναι απολύτως απαραίτητο, αλλά ένα νέο ασφαλιστικό με διαφορετική λογική από αυτήν που μας οδήγησε μέχρι σήμερα εδώ. Δηλαδή ένα ασφαλιστικό με τα προβλήματα που είχε, το οποίο δεν αντιμετωπίζεται σήμερα στην ουσία του, αλλά αντιμετωπίζεται δυστυχώς με μπαλώματα.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Γιατί το λέτε αυτό «μπαλώματα». Δηλαδή η εικόνα που έχω εγώ μετά από 10-15 χρόνια διαλόγων που δεν οδήγησαν πουθενά είναι ότι επιχειρείται ένα βίαιο νέο ξεκίνημα, επιχειρείται όμως κάτι.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Επιχειρείται ένα βίαιο νέο ξεκίνημα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι΄ αυτό, το ερώτημα είναι το βίαιο νέο ξεκίνημα το οποίο είναι απαραίτητο γίνεται σωστά ή γίνεται με το να έχει απαγορευθεί η παρουσίαση της οποιασδήποτε διαφορετικής άποψης;
Παραδείγματος χάρη, για να είμαι συγκεκριμένη, υπάρχουν ασφαλιστικά συστήματα τα οποία φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίον έχουν λειτουργήσει μέχρι σήμερα, είτε στη Σουηδία, είτε στην Ιταλία, να αποδίδουν και να αποδίδουν με έναν δικαιότερο τρόπο.
Τι εννοώ; Ο εργαζόμενος από την ώρα που μπαίνει στη δουλειά μέχρι την ώρα που βγαίνει, έχει τη δική του μερίδα, κατατίθενται εκεί τα χρήματά του κι έχει τη δυνατότητα ο ίδιος να επιλέξει πως θα τα διαχειριστεί. Αυτό είναι μια διαφορετική ιδέα, δε μπήκε καν στο τραπέζι της συζήτησης σήμερα.
Τι κάναμε; Αυτό το οποίο κάναμε είναι ότι πήραμε το παλιό ασφαλιστικό, το προσαρμόσαμε βιαίως όπως λέτε στις νέες ανάγκες, κάναμε δηλαδή ένα σχέδιο εκτάκτου ανάγκης το οποίο όμως δε δίνει μακροπρόθεσμη στόχευση και μακροπρόθεσμο όραμα επιβίωσης πραγματικά του ασφαλιστικού.
Εκεί είναι αν θέλετε η διαφωνία μου. Λέω εντάξει, φθάσαμε εκεί που φθάσαμε, απαγορεύσαμε τη συζήτηση όλα αυτά τα χρόνια, επιβάλλαμε τον απόλυτο νόμο της σιωπής, δεν υπήρχε περίπτωση και οποιαδήποτε διαφορετική πρόταση είχε κατατεθεί πνίγηκε εν τη γενέσει της.
Είχαμε αυτό το παλιό ασφαλιστικό και με αυτό το παλιό ασφαλιστικό προσπαθούμε σήμερα επιμηκύνοντας τα χρόνια, αλλάζοντας ορισμένα από τα δεδομένα του αλλά όχι τη βασική του φιλοσοφία, να προχωρήσουμε στην επόμενη φάση και δεν έχουμε και το θάρρος να το υποστηρίξουμε.
Και αν θέλετε ο τρόπος με τον οποίον μιλάω στον πληθυντικό μεγαλοπρεπείας είναι ως κοινωνία, φτάνει στο σημείο η Κυβέρνηση αυτή τη στιγμή να χρεώνει στην τρόικα ή στους οποιουσδήποτε τις δικές της αποφάσεις, διότι δεν τις πιστεύει καν και δεν έχει το θάρρος να τις υποστηρίξει και βρισκόμαστε εκεί που βρισκόμαστε σήμερα.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Τώρα εντάξει, η κριτική αυτή είναι βάσιμη, αλλά από κει και πέρα θα φτάσουμε στο επιδιωκόμενο δημοσιονομικό αποτέλεσμα; Γιατί όλα αυτά γίνονται με μία δημοσιονομική λογική να ελεγχθεί το ασφαλιστικό έλλειμμα που διαμορφώνει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα το δημοσιονομικό έλλειμμα, να αντιμετωπιστεί το λεγόμενο «διαρθρωτικό έλλειμμα». Ποια είναι η εικόνα που έχετε εσείς;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ναι, εσείς θα ξέρετε πολύ καλύτερα εμού κ. Κύρτσο ότι το θέμα δεν είναι αυτή τη στιγμή καν το ίδιο το ασφαλιστικό, αλλά είναι το μήνυμα το οποίο θα στείλει το ασφαλιστικό, ευρύτερα στις αγορές οι οποίες περιμένουν να δουν το ασφαλιστικό για να δουν αν η Ελλάδα έχει πραγματικά στόχο να μαζέψει το δημοσιονομικό της έλλειμμα, έτσι; Αυτό είναι η ουσία και γι΄ αυτό και βιάζεται η Κυβέρνηση να το κάνει, αυτός είναι ο πραγματικός λόγος αλλιώς η αξιοπιστία τίθεται σε αμφισβήτηση ακόμα περισσότερο από ότι μέχρι τώρα.
Λέω λοιπόν με αυτά τα δεδομένα, τα οποία όλοι ξέρουμε, η Κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε προχωρήσει σε μία ουσιαστική διαφορετική λογική του ασφαλιστικού συστήματος, το οποίο θα έδινε πιστεύω εγώ και στην ελληνική κοινωνία ένα μεγαλύτερο αίσθημα δικαιοσύνης. Αυτό πιστεύω.
Θεωρώ δηλαδή ότι χάθηκε μία τεράστια ευκαιρία με έναν Υπουργό Εργασίας ο οποίος τη μία μέρα έλεγε το ένα, την άλλη μέρα έλεγε το άλλο, θόλωσε τελείως το μήνυμα, μπερδεύτηκε στο τέλος με το τι πραγματικά θέλει και τι δε θέλει και ξεχνάμε ότι αυτό που συζητάμε σε επίπεδο ακαδημαϊκό αγγίζει τελικώς και τις ζωές του κάθε Έλληνα πολίτη.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μήπως είναι όμως μία ευκαιρία κα Μπακογιάννη που θα χαθεί όπως εκείνη του κ. Γιαννίτση, που ήταν η τελευταία τολμηρή;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Μα εδώ είμαστε κ. Σταματόπουλε, ότι όταν μία κοινωνία ολόκληρη την κάθε προσπάθεια η οποία κατατέθηκε στο παρελθόν ουσιαστικά την ακύρωσε διότι δεν ήταν έτοιμη να συζητήσει ορισμένα θέματα στην ουσία τους, εγώ λοιπόν τι λέω; Λέω ότι έπρεπε να γίνει ένας σοβαρός διάλογος, ότι αυτό είναι ένα ασφαλιστικό εκτάκτου ανάγκης και το αντιμετωπίζω σαν ασφαλιστικό εκτάκτου ανάγκης, αλλά από την άλλη μεριά θα πρέπει να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος.
Κι εδώ πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μα όλοι ότι η Ελλάδα μετά την κρίση δεν είναι η ίδια με την Ελλάδα πριν την κρίση. Ότι οι πολιτικές μας συμπεριφορές, ότι ο τρόπος με τον οποίον πολιτευόμαστε δεν πρέπει να στοχεύει στην αν θέλετε ακύρωση της οποιασδήποτε προσπάθειας, αλλά θα πρέπει να στοχεύει στο να βρούμε έναν κοινό τόπο.
Δε θα μας συγχωρέσει ποτέ κανείς εάν σε αυτή τη μεγάλη κρίση ακολουθώντας μικροπολιτικές συμπεριφορές και αυτό αφορά κυρίως την Κυβέρνηση -για να είμαι ξεκάθαρη- και αφορά και την Αντιπολίτευση, βάλουμε σε κίνδυνο ακόμα μεγαλύτερο από ότι ήδη υπάρχει την προοπτική της χώρας.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι στάση θα κρατήσετε στη Βουλή εσείς κα Μπακογιάννη;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, εγώ θα κάνω την κριτική την οποία σας λέω, θα την κάνω έτσι και πολύ πιο συγκεκριμένη και ουσιαστική, διότι πιστεύω ότι αυτός ο διάλογος που δεν έγινε αν μη τι άλλο θα πρέπει να γίνει στη Βουλή και θα πρέπει να μπορέσουμε να πούμε αυτούς τους προβληματισμούς και να τους καταθέσουμε και ελπίζω ότι κάποιοι θα συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να κάνουμε μία προσπάθεια να αλλάξουμε λογική.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, δε μας είπατε όμως τι θα κάνετε.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Τι θα κάνω;
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι. Γιατί η Νέα Δημοκρατία λέει κάτι μπερδεμένο.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Όχι δε λέω καθόλου μπερδεμένα πράγματα.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, όχι, η Νέα Δημοκρατία λέω λέει κάτι μπερδεμένο, ότι «θα το καταψηφίσει επί της αρχής και περιμένουμε να δούμε τι θα υπερψηφίσει επί των άρθρων». Εσείς;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, πιστεύω ότι πρέπει να γίνει αλλαγή του ασφαλιστικού, ξεκάθαρα πράγματα.
Και πιστεύω ότι αυτό το ασφαλιστικό, σας είπα τη λογική μου, δεν οδηγεί εκεί που θα ήθελα εγώ να οδηγήσει, δεν αλλάζει δηλαδή τη λογική, δεν είναι ένα δίκαιο ασφαλιστικό και ένα ασφαλιστικό για να σταθεί πρέπει να είναι ένα δίκαιο ασφαλιστικό.
Από κει και πέρα θα εξαρτηθεί κι από τον τρόπο με τον οποίον θα παρουσιαστούν τα πράγματα. Εάν παραδείγματος χάρη ο κ. Παπανδρέου θέσει θέμα εμπιστοσύνης της Κυβέρνησής του, ψήφο από μένα δε θα πάρει.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Μάλιστα. Τώρα ας πάμε λίγο στα νεοδημοκρατικά. Μήπως η κριτική που ασκείται είναι λίγο υπερβολική; Για παράδειγμα θεωρείτε ότι στα οικονομικά ζητήματα λαϊκίζει η Νέα Δημοκρατία, από την άλλη όμως έχουμε την προώθηση του κ. Δήμα στη θέση της Αντιπροεδρίας με αρμοδιότητες για την οικονομία, που είναι ένας έτσι Πολιτικός με ευρωπαϊκό προφίλ, κινείται στον ευρύτερο κεντροδεξιό χώρο, αυτό δε σας καθησυχάζει κάπως;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, δεν είναι δικό μου θέμα τι θα κάνει η Νέα Δημοκρατία. Εγώ εύχομαι καλή επιτυχία, για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό όλα τα κόμματα τα οποία υπάρχουν σήμερα στη Βουλή να αντιληφθούν την κρισιμότητα της κατάστασης, να αντιληφθούν δηλαδή ποιο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα.
Είχα ακούσει τον κ. Δήμα σε δημόσια δήλωσή του, νομίζω μπορεί και να κάνω λάθος, να λέει ότι «τάσσεται υπέρ της υπερψήφισης του Μνημονίου» και πιστεύω ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει συναλλαγή με τους Ευρωπαίους συναδέλφους του, αντιλαμβάνεται ότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να υπερασπιστεί κανένας άρνηση του Μνημονίου το οποίο είναι ένα Μνημόνιο καλώς ή κακώς στήριξης της χώρας για τα επόμενα τρία χρόνια και της μόνης ελπίδας για να βγει η Ελλάδα από την κρίση.
Από κει και πέρα θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό το σύνολο των κομμάτων και επαναλαμβάνω το σύνολο των κομμάτων να μπουν στη λογική αντιμετώπισης της ουσίας της κρίσης. Δε θα συγχωρέσει κανένας κανέναν εάν απλώς εξακολουθούμε και πολιτευόμαστε με τις λογικές του χθες, με τις λογικές του ώριμου φρούτου και τα λοιπά. Άρα μακάρι όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας να μπουν σε αυτή τη λογική, εγώ θα είμαι ιδιαιτέρως ευτυχής.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δίνουν κεντρώο προφίλ στη Νέα Δημοκρατία ή συμβάλλουν στην επαναπόκτησή του οι κ.κ. Δήμας και Αβραμόπουλος κα Μπακογιάννη; Γιατί πολλά έχουν ειπωθεί για «δεξιά στροφή», τα ακούτε κι εσείς και ίσως τα έχετε πει εσείς με διαφορετικό τρόπο.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, η δεξιά στροφή είναι η λογική την οποία παρουσιάζεις. Τα πρόσωπα εκφράζουν συγκεκριμένες λογικές, κατατίθενται λοιπόν ορισμένες απόψεις, αυτές οι απόψεις οι οποίες κατατίθενται κρίνονται σε τελική ανάλυση. Αυτό το οποίο σήμερα ο κόσμος ζητάει δεν είναι μεγάλα λόγια, δεν είναι αν θέλετε παρουσίαση απλώς προσωπικοτήτων, εάν εγώ είμαι κεντρώα, αν ο άλλος είναι δεξιός, αν ο τρίτος είναι αριστερός και τα λοιπά, διότι όλα αυτά έχουν ξεπεραστεί.
Αυτό το οποίο σήμερα ζητάει ο κόσμος είναι αν οι πολιτικές οι οποίες θα του προσφέρεις θα μπορούν να είναι αξιόπιστες, θα μπορούν να είναι σοβαρές, θα μπορούν να είναι κοστολογημένες και θα τον πείσουν ότι μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση.
Αυτό είναι το ζητούμενο κι αυτό είναι το ζητούμενο το οποίο δεν μπορεί ένας άνθρωπος ή δέκα άνθρωποι ή δύο κόμματα μόνα τους να οδηγήσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Χρειάζεται η ίδια η κοινωνία να το απαιτήσει από το σύνολο του ονομαζόμενου «πολιτικού συστήματος».
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Γιατί όμως πρέπει να θεωρήσουμε το «όχι στο Μνημόνιο» ένα είδος πολιτικής αμαρτίας, τη στιγμή που οι περισσότεροι αναλυτές ιδιαίτερα στο εξωτερικό καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι με την πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα μπορεί και να αποτύχουμε;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Βεβαίως μπορεί και να αποτύχουμε.
Το ερώτημα είναι αν υπάρχει κανένας από τους αναλυτές του εξωτερικού και του εσωτερικού οι οποίοι να κάνουν την παραμικρή διαφορετική πρόταση εξόδου από την κρίση. Δηλαδή αν υπήρχε ένας άνθρωπος, ο οποίος να μπορούσε να ισχυριστεί ότι η Ελλάδα χωρίς αυτά τα 120 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία είναι η στήριξη για τη χώρα για τα επόμενα τρία χρόνια, είχε τον οποιοδήποτε άλλο τρόπο εξόδου από αυτή την κρίση.
Δηλαδή εάν δεν τα παίρναμε, εάν δεν υπογράφαμε το Μνημόνιο, αν δεν δεσμευόμασταν να κάνουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές, εάν όλα αυτά δεν είχαν γίνει ποιος ήταν ο άλλος δρόμος; Εγώ δεν έχω ακούσει έναν άνθρωπο ο οποίος θα μου πει ποιος ήταν ο άλλος δρόμος.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Ναι, σύμφωνοι, τα 110-120 πόσα είναι τα χρειαζόμαστε οπωσδήποτε, αλλά γιατί για παράδειγμα στη συμφωνία να έχουμε αλλεπάλληλες αυξήσεις στον ΦΠΑ, τη στιγμή που βλέπουμε ότι δεν αποδίδουν κιόλας, όταν όλοι ξέρουμε..
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κατ΄ αρχήν συμφωνώ απολύτως μαζί σας ότι δεν αποδίδει η αύξηση του ΦΠΑ και ήμουνα από αυτούς η οποία όχι μόνο δεν το ψήφισα, αλλά το πολέμησα κιόλας και στη Βουλή μέσα, διότι θεωρώ ότι όλη η φορολογική πολιτική είναι τελείως λανθασμένη. Και γιατί είναι λανθασμένη; Γιατί είναι λαϊκίστικη.
Δηλαδή παραδείγματος χάρη οι φόροι που μπαίνουν σήμερα στις επιχειρήσεις ακούγονται καλά, έρχεται ας πούμε ακόμη και ο κ. Ρέππας χθες και λέει «πάρτε τα από τους πλούσιους», άρα από τις επιχειρήσεις. Δεν συνυπολογίζουν ότι όταν φορολογήσεις την επιχείρηση στην Ελλάδα και η επιχείρηση αυτή έχει τη δυνατότητα να πάει οπουδήποτε αλλού, κινδυνεύει να φύγει, να μείνουν άνεργοι και εσύ να έχεις χάσει συνολικά.
Άρα ναι στη φορολόγηση των ατόμων, των επιχειρηματιών, αυτό είναι απολύτως απαραίτητο, ναι σε όλα αυτά τα τεκμήρια όροι διαβίωσης και λοιπά όλα αυτά τα οποία έχουν γίνει, σε αυτά συμφώνησα απολύτως, αλλά όχι στη λογική της υπερφορολόγησης η οποία θα σε γονατίσει.
Το ερώτημα λοιπόν είναι: Έχω κάποια έσοδα από αυτή την υπερφορολόγηση, από πού θα τα κόψω; Από πού θα τα πάρω; Για να τα πάρω λοιπόν, ισχυρίζομαι εγώ, ότι δεν είχε το ΠΑΣΟΚ το θάρρος να πει ότι εγώ θα τα πάρω μειώνοντας δραστικά αυτό που ονομάζεται δημόσιος τομέας. Άρα μειώνοντας τα έξοδα δεν έχω ανάγκη να φθάσω στην υπερφορολόγηση.
Σε τελική ανάλυση κύριοι κανένα Μνημόνιο δε μας επιβάλλει τον τρόπο με τον οποίον θα εισπράξουμε. Εάν δηλαδή αποφάσισε η Ελληνική Κυβέρνηση να εισπράξει από τον συνταξιούχο ή από τον μισθωτό ή αν μπορούσε να εισπράξει μειώνοντας τον δημόσιο τομέα, αυτό κανένα Μνημόνιο δεν τους το λέει. Αυτό που τους λέει είναι ότι «φτιάξτε τα οικονομικά σας, τα έσοδα και τα έξοδά σας».
Αυτά είναι απλές αλήθειες, για τις οποίες κάποια στιγμή θα πρέπει να πείσουμε αυτόν τον κόσμο που μας ακούει..
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Μπακογιάννη, υπάρχει αξιόπιστη δύναμη στην Αντιπολίτευση που να αρθρώνει κυβερνητικό λόγο τέτοιου τύπου αυτή τη στιγμή; Ή ο μόνος που μπορεί να ασκήσει εξουσία σήμερα είναι ο κ. Παπανδρέου; Η δική σας εκτίμηση ποια είναι;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, κατ΄ αρχήν η πρώτη μου εκτίμηση και αυτή η οποία είναι γνωστή ευρύτερα είναι ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Άρα δεν υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος να μπορεί να ασκήσει κυβερνητική εξουσία και δεν είναι ένας άνθρωπος ο οποίος θα μπορεί να λέει ότι "μόνο εγώ μπορώ να σώσω την Ελλάδα". Αυτά είναι αν θέλετε πολιτικαντισμοί του παρελθόντος.
Αυτό που έχει σημασία όμως είναι να πείσουμε ότι μπορούμε να το κάνουμε. Για να πείσουμε ότι μπορούμε να το κάνουμε σημαίνει ότι ο πολιτικός λόγος πρέπει να έχει ουσία, δεν μπορεί να είναι ένας πολιτικός λόγος στείρας άρνησης σε μία εποχή που οι συνθήκες γύρω μας απαιτούν μία διαφορετική πολιτική προσέγγιση.
Η στείρα άρνηση, την οποία ακολούθησαν όλοι, θυμηθείτε γιατί πληρώνει η χώρα αυτή τη στιγμή αυτή την άθλια κατάσταση; Διότι όλοι μας και δεν εξαιρώ κανέναν από αυτό, δηλαδή εμού συμπεριλαμβανομένης, λειτουργούσαμε με τη λογική όταν είσαι στην Κυβέρνηση υπερασπίζεσαι το κυβερνητικό σου έργο, όταν είσαι στην Αντιπολίτευση λες σε όλα όχι.
Ο κ. Παπανδρέου έλεγε σε όλα όχι πριν από τις εκλογές, τον είχε καλέσει ο κ. Καραμανλής του έλεγε όχι δεν έρχομαι, δήλωνε ότι υπάρχουν λεπτά, δήλωνε ότι δεν είχε αντιληφθεί ποιο είναι το μέγεθος της κρίσης και ούτω καθεξής. Αυτό λοιπόν πρέπει να αλλάξει, διότι σήμερα πια φθάσαμε να έχουμε σχεδόν πέσει στο γκρεμό, ή τέλος πάντων για να το πω ευγενικά είμαστε στο χείλος του γκρεμού.
Εάν λοιπόν δεν αλλάξουμε αυτή την προσέγγιση και αυτή τη λογική, αν δε βρούμε ένα μίνιμουμ συναίνεσης και συνεννόησης σε αυτή τη χώρα, εάν βάζουμε κάθε φορά το οποιοδήποτε προσωπικό μας όφελος πάνω από το συλλογικό, δε μάθαμε τίποτα από την κρίση, μείναμε ακριβώς όπως ήμασταν πριν. Αυτό δε βοηθάει.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Τώρα εσείς βρίσκεστε εκτός Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Κουβέλης αυτονομήθηκε, παρατηρώ όμως τα αποτελέσματα σχετικών δημοσκοπήσεων που η κοινή γνώμη παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις κινήσεις Πολιτικών έτσι που έχουν μεγάλες ικανότητες, κρατάει όμως και αποστάσεις, δε δείχνει να ενθουσιάζεται από αυτές τις κινήσεις. Πως το ερμηνεύετε εσείς;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Μα το θεωρώ απολύτως λογικό κ. Κύρτσο. Την ώρα που το σύνολο του πολιτικού συστήματος, αν θέλετε η κρίση αντιπροσώπευσης για την οποία κάποιοι από μας μιλούσαν εδώ και αρκετό καιρό, αρκετά χρόνια θα έλεγα, σήμερα πλέον εκδηλώνεται με όλη της τη δύναμη.
Δηλαδή σήμερα πλέον ο κόσμος, η συντριπτική του πλειοψηφία, γυρίζει την πλάτη στους Πολιτικούς, στην πολιτική, σε οτιδήποτε του θυμίζει αν θέλετε τη λειτουργία του παρελθόντος. Σε αυτό εμείς πρέπει να δώσουμε μία απάντηση κι όταν λέω εμείς εννοώ εμείς οι οποίοι δώσαμε μία μάχη γι΄ αυτή τη Δημοκρατία κι επειδή στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα έλεγε ο Παύλος ο Μπακογιάννης.
Και γιατί δεν υπάρχουν αδιέξοδα; Διότι ο κόσμος αν βαρέθηκε τη Ντόρα θα στείλει κάποιον άλλον στη Βουλή και αυτό είναι αν θέλετε η δύναμη της Δημοκρατίας, θα πρέπει όμως τουλάχιστον να ξεκαθαρίσουμε ότι την ίδια τη Δημοκρατία και τη λειτουργία της δεν πρέπει να την αμφισβητήσουμε.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Μπακογιάννη, επειδή είμαστε σε ένα ωραίο σημείο της συζήτησης, θα ζητήσουμε την κατανόησή σας για δύο λεπτά για τους τίτλους των ειδήσεων και επανερχόμαστε αμέσως μετά.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Βεβαίως.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιώργος Κύρτσος, Γιώργος Σταματόπουλος στα μικρόφωνα του FLASH 96 και συνομιλούμε με την πρώην Υπουργό και ανεξάρτητη Βουλευτή την κα Ντόρα Μπακογιάννη. Ήμασταν στο σημείο των δημοσκοπήσεων κα Μπακογιάννη, θα σταθμίσετε τη στάση σας με αυτές τις δημοσκοπήσεις; Θα εξαρτηθούν από αυτές δηλαδή οι επόμενες κινήσεις σας;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, εγώ είμαι πολύ ξεκάθαρη σε αυτό το οποίο λέω, πιστεύω ότι στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν εκφράζονται σήμερα. Αυτό δε νομίζω ότι το αμφισβητεί κανείς από τις δημοσκοπήσεις οι οποίες καταγράφουν ένα 40% σχεδόν του ελληνικού λαού το οποίο γυρίζει την πλάτη σε όλα τα κόμματα, που ουσιαστικά δε γυρίζει καν την πλάτη στα κόμματα αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, γυρίζει την πλάτη σε όλη την πολιτική λογική που κυριάρχησε τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Δηλαδή γυρίζει την πλάτη σε όλους αυτούς, οι οποίοι δουλέψανε με την κρατική λογική, κυρίως με τη λογική του λαϊκισμού, του φόβου του πολιτικού κόστους. Δεν είχε το θάρρος το σύνολο του πολιτικού συστήματος, δεν είχαμε το θάρρος ως πολιτικό σύστημα να πούμε αλήθειες στον κόσμο, οι αλήθειες πονούσανε όποτε και να τις έλεγες.
Ακόμα και πριν από δέκα χρόνια ή πριν από δεκαπέντε χρόνια πονούσαν, άρα κάθε φορά που υπήρχε μία πίεση από οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα ο Πολιτικός είχε πρώτο στόχο να ικανοποιήσει το αίτημα της συγκεκριμένης ομάδας και λειτουργήσαμε όπως λειτουργήσαμε και φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. Ο κόσμος σήμερα το έχει καταλάβει αυτό και ξέρει πάρα πολύ καλά ότι η όλη αυτή λογική μας οδήγησε εδώ και άρα είναι απορριπτέα.
Το ερώτημα λοιπόν είναι: Υπάρχουν στην Ελλάδα άνθρωποι οι οποίοι είναι δημιουργικοί, οι οποίοι βασίζονται στις δικές τους δυνάμεις, οι οποίοι δε θέλουν να μπουν στις λογικές του κρατισμού, άνθρωποι οι οποίοι βλέπουν ότι όλα αυτά τα οποία ίσχυσαν πρέπει να σταματήσουν να ισχύουν, άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να εκφραστούν διαφορετικά; Η άποψή μου είναι ότι υπάρχουν. Από κει και πέρα το ποια θα είναι η εξέλιξη θα τη δούμε, μέσα στο χρόνο θα τη δούμε. Εμένα αυτό το οποίο σήμερα με ενδιαφέρει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο..
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μέσα στο χρόνο εννοείτε μέσα στο 2010 ή στο χρόνο γενικά με την έννοια την αόριστη του όρου;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, μην έχουμε αμφιβολίες. Το 2010 είναι καθοριστικός χρόνος. Και ο Νοέμβριος και ο Σεπτέμβριος και ο Δεκέμβριος θα είναι καθοριστικοί για την πορεία της χώρας. Η Ελλάδα δεν έχει ξεφύγει από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας.
Αν λοιπόν αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος, που φαντάζομαι ότι συμφωνούμε όλοι, διότι βεβαίως το αποτέλεσμα θα είναι το καταστροφικότερο το οποίο μπορεί να υπάρξει για κάθε Έλληνα πολίτη, πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να συνεννοηθούμε μεταξύ μας, πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να ενώσουμε δυνάμεις και να χτίσουμε με ένα μοναδικό στόχο: Πως θα βγούμε από αυτή την κρίση.
Αύριο μπορεί να ξανατσακωθούμε μεταξύ μας αύριο μπορεί να ξαναϋπάρχουν οι όποιες αν θέλετε κομματικές λογικές. Σήμερα πρέπει πάνω από οποιαδήποτε κομματική λογική να βάλουμε τη χώρα, αυτό πιστεύω, αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο ψήφισα υπέρ του Μνημονίου, αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πηγαίνω στη Γερμανία και προσπαθώ να πείσω τους Γερμανούς ότι αν αφήσουν την Ελλάδα θα πέσει θα διαλυθεί η Ευρωζώνη. Με τις μικρές δικές μου δυνάμεις αυτό προσπαθώ να κάνω.
Τώρα από κει και πέρα θα το δούμε ποια θα είναι η εξέλιξη και πως θα λειτουργήσει.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Ναι, αλλά δεν έχετε ένα πρόβλημα πολιτικό, δηλαδή δεν είστε πια στο χώρο που πρωταγωνιστούσατε τόσα χρόνια και από την άλλη διαπιστώνετε κι εσείς ότι η κοινή γνώμη είναι επιφυλακτική έναντι του συνόλου των Πολιτικών, άρα όλα αυτά περιορίζουν τις δυνατότητες να κινηθείτε.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Θα το δούμε αυτό κ. Κύρτσο, διότι εγώ δεν πιστεύω ούτε στη λογική του Μεσσία, δηλαδή δεν πιστεύω ότι θα έρθει ένας Μεσσίας στην Ελλάδα και θα σώσει τη χώρα, ούτε πιστεύω από την άλλη μεριά ότι μπορούμε να μπούμε στη λογική άρνησης της ίδιας της Δημοκρατίας.
Το ότι σήμερα όλα τα κόμματα έχουν φθάσει στο χαμηλότερο που είχαν ποτέ αποδοχής ιστορικά από την ημέρα της ιδρύσεώς τους τι σημαίνει; Σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός στέλνει ένα μήνυμα στους Πολιτικούς «αλλάξτε μυαλά». Δεν πιστεύω ότι θα έρθει κάποιος τρίτος, αφήστε που οι λογικές αυτές, όποτε ίσχυσαν στην Ελλάδα, μας οδήγησαν σε ακόμα μεγαλύτερα αδιέξοδα, έτσι; Θυμηθείτε άλλες εποχές όπου η ίδια η λειτουργία της Δημοκρατίας τέθηκε σε αμφισβήτηση.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Μπακογιάννη την πόρτα της επιστροφής στη Νέα Δημοκρατία την έχετε κλείσει οριστικά;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Μα με συγχωρείτε, δεν έφυγα εγώ από τη Νέα Δημοκρατία, διεγράφην σας θυμίζω. Δηλαδή δεν αποφάσισα εγώ μία ωραία ημέρα να φύγω από τη Νέα Δημοκρατία.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, εσείς αν τη θεωρείτε ότι για σας έχει κλείσει αυτό το κεφάλαιο.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, ένας διαγραμμένος Βουλευτής θεωρεί ότι η πόρτα αυτή είναι κλειστή από την ώρα που με διαγράψανε, το οποίο σημαίνει ότι πρακτικώς στη Νέα Δημοκρατία κυριάρχησε η άποψη ότι ένας Βουλευτής διαγράφεται διότι είχε διαφορετική άποψη για ένα θέμα. Αυτό από τη φύση του και μόνο δείχνει ότι ανήκουμε στο χθες, δεν υπάρχει ευρωπαϊκό κόμμα στον κόσμο το οποίο να διαγράφει έναν άνθρωπο διότι είχε διαφορετική άποψη. Σε όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα γίνονται συζητήσεις στις κοινοβουλευτικές ομάδες, υπάρχουν άνθρωποι που διαφωνούν, άνθρωποι που συμφωνούν, υπάρχει ένας υγιής διάλογος ο οποίος διεξάγεται. Θυμηθείτε ότι στην Ολλανδία για το Αφγανιστάν έπεσε η Κυβέρνηση, δεν έπεσε καν για το ασφαλιστικό. Δηλαδή υπάρχουν τρόποι με τους οποίους τα κόμματα διαλέγονται στο εσωτερικό τους.
Η Νέα Δημοκρατία, όπως και το ΠΑΣΟΚ άλλωστε, επιλέγει το δρόμο της στρατιωτικής πειθαρχίας και με διέγραψε. Από την ώρα που με διέγραψε είμαι διαγραμμένη, οπότε δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Αυτή τη στιγμή όμως και αυτό έχει πολύ λίγη σημασία, αυτό το οποίο έχει σημασία είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε μυαλά, απλά πράγματα.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Τώρα η Νέα Δημοκρατία ετοιμάζει τις προτάσεις της για την οικονομία, με βασικό σύνθημα την έξοδο από το Μνημόνιο. Εσείς τι περιμένετε από αυτές τις προτάσεις, θεωρείτε ότι μπορεί να είναι ενδιαφέρουσες ή θα είναι μία επανάληψη από πράγματα που μοιάζουν ξεπερασμένα από τις εξελίξεις;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Κύρτσο, εγώ περιμένω κάθε καλή ιδέα η οποία θα κατατεθεί. Μακάρι να κατατεθούν καλές ιδέες. Δεν υπάρχει κανένας που να αμφισβητεί ότι η Ελλάδα πρέπει να βγει από αυτή την κρίση αυτή την τριετία, ει δυνατόν με προοπτικές μίας ανθούσας ή και σοβαρής κοινωνίας, αυτός είναι ο στόχος. Όλοι λοιπόν θέλουμε να βγούμε από το Μνημόνιο, όλοι θέλουμε να βγούμε από αυτή την κρίση, το ερώτημα είναι «πως θα βγούμε»;
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οι θέσεις που διατυπώθηκαν στο συνέδριο πηγαίνουν προς τα εκεί;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Μα δε διατυπώθηκαν, εκτός αν εγώ δεν τις έμαθα. Ενδεχομένως τις ξέρετε εσείς οι Δημοσιογράφοι οι οποίοι δεν τις δημοσιεύσατε. Γιατί εγώ δεν ήμουνα στο συνέδριο, οπότε διάβασα μόνο τον Τύπο και άκουσα μόνο τα κανάλια και θέση για την οικονομία δεν άκουσα. Διορθώστε με αν κάνω λάθος.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Εντάξει, μια στρατηγική επιλογή εξόδου από το Μνημόνιο. Τώρα πως ακριβώς, υποθέτω ότι θα μας το εξηγήσουν.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ένα λεπτό, νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένας Έλληνας, μα κανένας, από τα τρία του μέχρι τα εκατόν τρία του, ο οποίος να μη συμφωνεί ότι πρέπει να βγούμε από το Μνημόνιο. Βέβαια πρέπει να βγούμε, ο στόχος μας αυτός είναι, κάποια στιγμή μετά από τρία χρόνια που θα ισχύσει..
Πρώτα απ΄ όλα πρέπει να βγούμε υποχρεωτικά να σας θυμίσω, διότι μετά από τρία χρόνια αμφιβάλλω πάρα πολύ ότι θα υπάρχει κανένας ο οποίος να μας δώσει φράγκο τσακιστό, έτσι; Άρα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι, δεν έχουμε λοιπόν άλλη επιλογή, πρέπει να βγούμε.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Μπακογιάννη, επειδή έρχονται εκλογές το Νοέμβριο..
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Δε μου απαντήσατε σε αυτό, φαντάζομαι συμφωνείτε μαζί μου.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Ναι, εντάξει, υποθέτω εγώ ότι η Νέα Δημοκρατία αμφισβητεί την κυβερνητική πολιτική που περιλαμβάνεται στο Μνημόνιο, που περιγράφεται στο Μνημόνιο. Είναι αυτά που λέγαμε πριν, δηλαδή λιγότεροι φόροι, καλύτερη αναπτυξιακή δυναμική, αυτά είναι τα σχετικά εύκολα δηλαδή που μπορεί κανείς να τα περιγράψει.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, όλα τα πράγματα σε αυτή τη ζωή έχουν τρόπους με τους οποίους πρέπει να γίνουν. Όταν λες μία πολιτική, πρέπει να βρεις και τον τρόπο με τον οποίον θα τη χρηματοδοτήσεις.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Σωστά.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Το να βγούμε και να συμφωνήσουμε όλοι ότι η Ελλάδα θέλει ανάπτυξη, φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει κανένας εχέφρων πολίτης ο οποίος να διαφωνεί ότι η Ελλάδα κατά τη γνώμη μου και επιμένω σε αυτό με αυτή τη φορολογική πολιτική θα οδηγηθεί σε βαθύτερη ύφεση επίσης δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.
Από την άλλη μεριά όμως πρέπει ευθαρσώς να πούμε που θα βρούμε τα έσοδα, τι θα κόψουμε; Θεωρώ λοιπόν ότι η Κυβέρνηση αυτή παλινωδεί και γιατί παλινωδεί; Παλινωδεί ουσιαστικά διότι δεν πιστεύει τίποτα από αυτά τα οποία κάνει. Όταν λοιπόν δεν πιστεύεις τίποτα από αυτά που κάνεις, έχεις δύο ερωτήματα τα οποία θέλω να τα θέσω εγώ έτσι αρκετά ωμά και προς την Κυβέρνηση.
Εάν λες ότι "αυτή η πολιτική είναι αντίθετη στην ιδεολογία μας, αλλά είναι η μόνη πολιτική η οποία μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση", τότε ή η ιδεολογία σου είναι λάθος ή η πολιτική σου. Εσύ δεν μπορείς να λες και τα δύο, δεν μπορεί να λες ότι "είναι αντίθετη στην ιδεολογία μου άρα είμαι μαζί με όλους οι οποίοι διαφωνούν με αυτή την πολιτική, αλλά από την άλλη μεριά θεωρώ απολύτως απαραίτητο να την εφαρμόσω", γι΄ αυτό και δεν μπορεί να στηριχθεί καμία πολιτική.
Δεν μπορεί να στηριχθεί η πολιτική στο ασφαλιστικό, δέστε την κρίση, τη βαθιά κρίση η οποία ανεδείχθη χθες με το θέμα Ρέππα-Παπακωνσταντίνου. Το ερώτημα είναι εννέα μήνες μετά στο Υπουργείο Συγκοινωνιών υπήρξε κάποια μείωση των ελλειμμάτων; Η απάντηση η δική μου είναι όχι, δεν υπήρξε. Εννέα μήνες μετά, έτσι; Εννέα μήνες σε ώρα κρίσης, που δεν είσαι καν σε κανονική περίοδο που λες εντάξει, δεν πειράζει, θα το δω και θα πάρω και κανένα δάνειο.
Σήμερα δάνειο ο ΟΣΕ δεν μπορεί να πάρει, άρα δεν μπορεί να λειτουργήσει, σήμερα οι συγκοινωνίες βρίσκονται στην κατάσταση που βρίσκεται και οι Υπουργοί τσακώνονται μεταξύ τους μετρώντας τα δάχτυλα που θα σηκώσουν. Είναι σοβαρά πράγματα αυτά;
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα. Κυρία Μπακογιάννη ενόψει των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών αν μέχρι τότε δεν έχετε ανακοινώσει τις όποιες αποφάσεις σας, για την ίδρυση κόμματος λέμε, έτσι για να συνεννοούμαστε, θα προχωρήσετε στην υπόδειξη υποψηφίων ή υποψηφιοτήτων;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος έχω υπηρετήσει την Αυτοδιοίκηση πάρα πολλά χρόνια.
Ανήκω στην κατηγορία αυτών οι οποίοι κάποτε είχαν πάρει 15 ψήφους στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, όταν υπερασπίστηκαν την άποψη ότι πρέπει να υπάρχουν Αιρετές Περιφερειακές Διοικήσεις. Άρα, είναι ένας χώρος που πιστεύω πως τον ξέρω αρκετά καλά.
Πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι στην Αυτοδιοίκηση εξαιρετικοί αυτοδιοικητικοί, άνθρωποι οι οποίοι προσφέρουν σε αυτή την προσπάθεια, εκεί λοιπόν που υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν και μπορεί να είναι -κατά την άποψή μου πάντα την προσωπική που βεβαίως δεν θεωρώ ούτε διεκδικώ το αλάθητο- θα υποστηρίξω ανθρώπους για τους οποίους πιστεύω ότι μπορούν να πετύχουν σε μία πολύ δύσκολη προσπάθεια.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτοδιοικητικούς όμως λέτε, δηλαδή δε θα επιλέγατε ένα κεντρικό πρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας ως πρότασή σας.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Βεβαίως άμα θεωρώ ότι είναι καλό, δεν έχω προβλήματα εγώ τέτοια. Δηλαδή μη νομίζετε, δεν έχω κανένα κώλυμα, ούτε είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος θα κινηθεί με λογικές ιδιοτελείς ή εκδικητικά. Προς Θεού, μακριά από μένα κάθε τέτοιου είδους λογική. Θεωρώ ότι η Νέα Δημοκρατία έχει εξαίρετα στελέχη στην Αυτοδιοίκηση, εξαίρετα. Τα οποία έχουν προσφέρει και έχουν ιδέες και έχουν υπάρξει εξαιρετικοί Δήμαρχοι ή πρώην Νομάρχες και τα λοιπά. Όπως υπάρχουν βεβαίως και σε άλλους χώρους, έτσι; Προς Θεού.
Η Αυτοδιοίκηση έχει τη δικιά της λογική, η Αυτοδιοίκηση είναι ένας καταπληκτικός χώρος κι εμένα έτσι μου άρεσε πάρα πολύ η εποχή που ήμουνα Δήμαρχος Αθηναίων, ήταν διότι παραδείγματος χάρη στο Δήμο Αθηναίων εκείνη την εποχή το 85% των θεμάτων του Δημοτικού Συμβουλίου περνούσε ομόφωνα, με τον κ. Κουβέλη, με το Σπύρο το Χαλβατζή, με ανθρώπους οι οποίοι ήταν σε τελείως διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους από μένα, οι οποίοι για το καλό της Αθήνας όμως και για τις συγκεκριμένες πολιτικές πάντα που δεν είχαν ιδεολογικό μανδύα, μπορούσαμε να συμφωνήσουμε.
Αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα ευρύτερα στη χώρα.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα, άρα το συμπέρασμα είναι ότι μπορούμε να πάμε για μπάνια ήσυχοι ή όχι κα Μπακογιάννη;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Αν μπορούμε να πάμε για μπάνια ήσυχοι;
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, εδώ με τον κ. Κύρτσο, να πάρουμε τις διακοπές μας ή θα μας αιφνιδιάσετε πριν τα μπάνια του λαού;
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Μα δεν έχω τέτοιο στόχο, το πρόβλημα δεν είμαι εγώ. Αν αιφνιδιαστείτε δε θα αιφνιδιαστείτε από μένα, θα αιφνιδιαστείτε σήμερα από μία κατάσταση, η οποία δυστυχώς θυμίζει το θέατρο του παραλόγου.
Γ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ντόρα Μπακογιάννη, πρώην Υπουργός, ανεξάρτητη Βουλευτής, ευχαριστούμε κα Μπακογιάννη.
Γ. ΚΥΡΤΣΟΣ: Ευχαριστούμε.
Ν. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Καλημέρα σας.